VERHALEN – Deel 12: Wilt u voor ons spreken?
Over de zoon uit Zuid-Frankrijk die nog één keer met zijn moeder sprak.
Bas, zoon en geëmigreerd ondernemer in Frankrijk, vraagt mij of ik namens de familie het woord wil doen bij de uitvaart van zijn moeder. Ik vraag Bas wat zijn overweging is om het niet zelf te doen? “Jan, wij zijn geen sprekers, zegt hij, ‘ik kan dat niet zo goed en ik zou ook niet goed weten wat ik zou moeten zeggen…’
‘Mag ik je wat vragen Bas? Wat voor soort relatie had je met jouw moeder, deelde je iets met elkaar?’.
Hij kijkt me aan en vertelt dat hij zijn moeder iedere zondagochtend aan de telefoon had. Zo ongeveer van: “Hoi Ma, Hoi Bas, Hoe is het weer bij jullie? Wat gaan jullie eten? Hoe is het met de kinderen?
Terwijl hij dit aan mij vertelt zie ik een glimlach op zijn gezicht en dan zegt hij: ‘tuurlijk, daar moet het over gaan’. De volgende dag stuurt hij mij een mailtje met de vraag of ik zijn verhaal eens wil doorlezen.
Ik mail hem terug: “Het is een prachtig persoonlijk verhaal Bas, vol warmte geschreven en met een vleugje humor. Het geeft denk ik goed de band tussen jullie weer.
Op de dag van de uitvaart is hij voordat het afscheid begint druk in de weer met zijn mobieltje. Ik zie dat hij zijn dochter erbij haalt en zie ze vervolgens samen lachen. Ik vermoed dat dit over zijn toespraak gaat.
Als de plechtigheid begint en Bas komt naar voren om zijn verhaal te delen, pakt hij zijn speech en op datzelfde moment gaat zijn telefoon: ”Ringgg… hij pakt zijn mobiel uit zijn jasje en zegt: “Hallo? Hoi Ma, Hoi Bas, Hoe gaat het daar? Is het weer bij jullie ook zo slecht? Wat gaan jullie eten? Hoe is het met de kinderen?
En de mensen moeten lachen… en huilen tegelijk, want Bas vertelt zijn verhaal zoals het altijd ging en mensen herkennen dat.
Enkele genodigden spreken hem bij de condoleance aan en zeggen dat ze het zo treffend vonden. Ik merk aan zijn houding dat hij opgelucht is en trots tegelijk. Hij glimlacht en vertelt hoe hij met zijn dochter op het idee was gekomen van die ringtone.
Als ik naar huis rij ben ik blij van binnen. Dit is, onder andere, waarom ik zo graag dit mooie vak uitoefen.
