Gedicht: Even maar

Ik wil je graag iets vragen, Dood.

Mag ik even op je schoot?

Even maar: Ik ben nog klein

en vraag me af hoe het zal zijn

om dichter naar je toe te leven.

Toe nou, Dood, het hoeft maar even.

Vijf minuutjes lijkt me fijn.

Dan denk ik dat ik later;

als je langzaam dichterbij komt,

minder bang voor je zal zijn.

Uit: Doodgewoon van Bette Westera & Sylvia Weve.